ســـــــــــــــــاده نیستـــــــــــــــــ............
دل کَنـــــــــــــــــــدن از آن کــــــــــــــــــــــه..
نـــــــــــامــــــــــــــــش را بــه تمــــــــــــــــــام وجـــــــــودتــــــ....
دوخــــــــــــــــــــــته ای....

ﻭﻗﺘﯽ ﯾﻪ ﻟﻨﮕﯽ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﮐﺮﯼ ﻣﯿﺨﻮﻧﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ ﺗﯿﻤﺶ ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻬﺶ ﻧﺨﻨﺪﯾﺪ،ﻣﺴﺨﺮﺵ ﻧﮑﻨﯿﺪ. ﺁﺭﻭﻡ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﺗﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺭﻭﻣﯽ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﺭﻭ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺍﻭﻧﻪ .!
ﻭﻗﺘﯽ ﯾﻪ ﻟﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ ﺷﯿﺶ ﺗﺎﯾﯽ ﻫﺎﺍﺍﺍﺍ،ﺷﻤﺎ ﻓﻮﺭﺃ ﭼﻬﺎﺭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﻧﺸﻮﻥ ﻧﺪﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﺭﻭﻡ ﺍﻭﻧﻮ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻪ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺷﻪ.ﻗﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻟﻨﮕﯽ ﻫﺎﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ،ﻟﻨﮕﯿﺎ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻧﺪ .
ﻫﺮ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻧﺎﺭﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﺑﮕﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺷﺘﯿﺪ ﺟﺎﯼ ﺍﻭﻧﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻟﻨﮓ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ.!
ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺍﻭﻧﺎﺭﻭ ﺳﻮﺭﭘﺮﺍﯾﺰ ﮐﻨﯿﺪ،ﯾﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﺮﺍﺷﻮﻥ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﺳﺘﺎﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺩﻭﺭ ﮐﻤﺮﺷﻮﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺸﻮﻥ ﺑﮕﯿﺪ " ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺗﻮ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﭘﺮ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﭘﺮ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﯿﻢ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﺴﺘﯽ ."!!!
ﻭﻗﺘﯽ ﯾﻪ ﻟﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﺟﺪﯾﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﺰﻧﻪ "ﻋﻠﯿﯿﯿﯿﯽ ﯾﻪ ﺩﺍﯾﯽ "ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﺍﻭﻧﻮ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﮐﻨﯿﺪ،ﻧﺬﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻏﺮﺑﺖ ﮐﻨﻪ.!
ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺩﺳﺘﺎﺵ ﺭﻭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺘﻮﻥ ﻭ ﺍﺯﺵ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﺪ،ﺍﺯ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺟﺎﻡ ﻭﻻﯾﺖ ﺑﺮﺍﺵ ﺑﮕﯿﺪ،ﺍﺯ ﺷﯿﺚ ﻭ ﻧﺼﺮﺗﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﮕﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻭ ﺷﺮﯾﻔﯽ ﻋﻠﯽ ﭘﺮﻭﯾﻦ ﻧﺪﯾﺪﯾﺪ.!
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ یک ﻣﺠﺮﻡ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻟﻨﮕﯿﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻨﯿﺪ،ﺍﯾﻨﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻦ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ یک ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ.!
ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﻧﺒﻮﺩﻩ،ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺑﺮﺍﺷﻮﻥ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﻩ ﮐﻪ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﯾﻌﻨﯽ چی ،ﺣﻖ ﺩﺍﺭﻥ ﮐﻪ ﻟﻨﮕﯽ ﺑﺎﺷﻦ .!
ﻓﺸﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﻭﯼ ﺍﻭﻧﺎ ﻫﺴﺖ. ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺍﻭﻧﺎﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻬﻤﻮﻧﻤﻮﻥ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ،ﺑﻌﺪ ﺩﺭﺑﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﯿﺪﺍﺷﻮﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﺪ. ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻦ ﻗﺪﺭﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ،ﺷﺎﯾﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﯾﺮ ﺑﺎﺷﻪ!

روح در جسمم پیـــــر گردید  ودیگر جزخیال سالها چیزی نخواهد دید

اگر آرزوهایم فاش گــــردد

از عصای صبـــــر مدد خواهم جســــت

پیش از آنکه به چهل رسـم

آرزوها از من گریزانند

این است حال من

پــــس اگر پرسیدند

چه بلایی سر او آمد ؟بگویید..گرفتار جنون است

واگر به دنبال چاره بودند بگویید ...بامـــــرگ درمــــان خواهـــــد شـــــد...

نفس می کشم ، تا به جای مرده ها خاکم نکنند !

                                        اینگونه است حال من ، چیزی نپرس . . .

این عصرهای تابستانی

عجـیب بـوی ِ نـفس هـای ِ تـو را می دهـد …!

گـوئـی … تـو اتـفاق می افـتی

و مـن دچـار می شـوم ...

قسم خورده بودم به صبح……….

که دستم به کلمه ودلم پی هیچ واژه ای نرود..!!

اما باید دوباره شاعر شوم…..

بی کلمه…..بی واژه…..!!!!

تو فکر میکنی ….

تاکنون کسی سکوت را سروده است……..؟؟؟؟!!

وقتی غم ها تمام ظرف دلم را پر می کنند و سر ریز می شوند
وقتی سرم از غم می گذرد و در بحر غم غرق می شوم
وقتی حس ناامیدی همه وجود قلب را در بر می گیرد
باورت می شود آرام می شوم ؟!
عین فردی که آب از سرش گذشته و خفگی جانش را گرفته
دیگر نه دست و پا میزند که خلاص شود نه تقلایی در کار است
آرام آرام به سطح آب می آید
آرامم عین همان فرد
کاش غمهایم کم نشود و باز به دست و پا زدن نیفتم
من همین آرامش را دوست دارم...

یه وقتایی هم هست که باید لم بدی یه گوشه وجریان زندگیت رو مرور کنی ...بعدش هم بگی : به سلامتی خودم که اینقدر تحمل داشتم ...

شمام از این کارا میکردین؟؟؟؟؟؟؟

چه دنیای بزرگی،
تا چشم کار میکند، جای تو خالیست...

یه همچـــــین وضعـــی داریم الــــــــــــان....

یادش گرامی باد.....

روحش شــــــاد...

اگر او برای تو ساخته شده
من برای تو ویران شدم
حالا ببین...
غذای روزانه ام شده فریاد هایی که نجویده قورت میدهم...

1.    2.

3.    4.

کدومشون نازتــــــــــره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سایه ام را با تو اشتباه می گیرم خطای چشم نیست خطای دل است بیهوده تو را نزدیک بیند...

متنفرم از خودم...
که همیشه نگران کسانی میشوم
که اگر بمیرم هم،
به چهلمم نخواهند رسید...

تقویم دنیایم این سالها پرشده است از قرمز های بی دلیل …
اینجا که نباشی ، زندگی ام تا اطلاع ثانوی تعطیل میشود !

دستم را شکست...
ولی گله ای نکردم...
سهم دست بی نمک(شکستن است)

سلامتی همه اونایی که:

مخاطب خاصّشون خداست...

.

.

.خـــــدایــا .... بـاور کـن ایـن یـکـی دعـا نـیـس ....

یـــه خــواهـشـه ... یــه الـتـمـاسـه ....

مــهــربــونــی رو بــه قــلــب مــا آدمــا بــرگــردون ...

نگاه تو تلخ

اشک های من شور

یادت شیرین

زندگی "با مزه" ای دارم..!!

 یه جــــــــایــی هستــــ...
  وقتـــــی رسیـــــــــــدی.!

  بـــــذار هـــــــرچــــــــی دوستــــــ دارن بِگَـــــــــن..

  ریـــــــز و درشتــــــ ....تلــــــخ و شیــــــــریــن .....

  حــــــــرفهـــــاشــــــون کـه تمـــــوم شـــــــد ...

  یـــه نفــــــــــــسِ عمـــــــــــــــیق بکــش..

بعـــــــــــد به راهِتــــــــ ادامــــــــــــــــه بـــــــــده...

لبخــــــــــــند یــــــادتـــــــــ نـــــــــره..!

می روم ...

بغض خواهی‌ کرد .

اشک‌ها خواهی‌ ریخت

غصه‌ها خواهی‌ خورد

نفرینم خواهی‌ کرد !

دوست ترم خواهی‌ داشت

یک شب فراموشم میکنی‌

فردایش به یادت خواهم آمد

عاشق تر خواهی‌ شد

امید خواهی‌ داشت

... چشم به راه خواهی‌ بود
و یک روز

یک روزِ خیلی‌ بد

رفتنم را ، برایِ همیشه ، باور خواهی‌ کرد .

ناامید خواهی شد

و من برایت چیزی خواهم شد

مثلِ یک خاطر ه ی دور

تلخ و شیرین ولی‌ دور ... خیلی‌ دور

و من در تمام این مدت

غصه‌ها خواهم خورد

اشک‌ها خواهم ریخت

خودم را نفرین خواهم کرد !

تمام لحظه‌ها به یادت خواهم بود

و امید خواهم داشت به پایداریِ عشق

و رفتن را چیزی جز عاشق ماندن نخواهم دانست

نخواهی فهمید

درکم نخواهی کرد

صحبت از عاشق بودن نیست ... صحبت از عاشق ماندن است !

یادش بخیر....

اون موقع ها تموم عشقم مدادگلی بود که مقشامو خوشگل بنویسم

کاش هنوز بچه بودیم..

دلتنگ که میشوی......
گوش ها منتظر شنیدن صدایت هستند و چشمها بی قرار دیدن لبخندت
و تو مشوش درپی یافتن خلوتگاهی
حتی شده برروی جدول های کنار خیابان ، یا نه گوشه سجاده ات
وحالا خروش سوال های بی مصرف وخفقان تو
انگاربا خود زمزمه می کنی
خدایا چرا مرا لال آفریدی!!؟؟

بنده‌ای از خدا پرسید: اگر سرنوشت مرا تو نوشته‌ای پس چرا آرزو کنم؟ خدا گفت: شاید نوشته باشم هرچه آرزو کند...!
میگن توی شب قدر سرنوشت آدما رقم میخوره. توی این شبهای عزیز قدر، با ارزش ترین چیزها رو از خدا بخواین. یادتون نره دعا برای سلامتی و فرج آقا امام زمان اولین دعاتون باشه.

دیوانه نیستم ،
من یک تیمارستان در حال تخریبم همین .. .

بازی را من برده ام ،
نتیجه را ببین!!!
اشک،هیچ،به نفع من .. .

این غبار،  پاییز نیست

خاکستر ِ شکست خورده ایست که دارد سقوط می کند

می ترسم  باد ها  این را ندانند

که من پلک هایم را از دست داده ام

اما هنوز دلم به این چشم ها ست

که در روز های غمناک ، تو را به من هدیه می دادند

باران که می بارید

ساعتِ خوابم عقب می افتاد تا شاهد طغیان تو باشم

گریه نمی کردم اگر در ِ خانه ام را از یاد می بردی

فقط همان جا که ایستاده بودم را از اتاقم حذف می کردم

تا این تکه از غمم به روز های بارانی  اضافه نشود

اتاق تمام شد

خانه  دیگر باقی نماند تا در ها  بر آن ، انتظار  تو را بسته بمانند

من ساعتم را آنقدر عقب برده بودم

که دیگر هرگز اختراع نشد

پیاده

بی پلک و بی دست

لابه لای ظهر همه ء  فصل ها  ،

از این غبار ها می ترسم

آخرین پناه من فقط همین چشم است.